میروم خوش به سبکبالی باد همه ذرات وجودم آزاد
۱۳۸۸ فروردین ۲۷, پنجشنبه
حسرت لبخند
این روزها دلم از همیشه بیشتر میگیرد وقتی صف طولانی سینما را میبینم
وقلبم برای مردمی که تشنه ی شادی اند فشرده میشود
مردمی که آنقدر نخندیده اند که به خاطر یک لبخند و گاهی یک قهقهه از ته دل پای اخراجی ها مینشینند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر