این روزها تا خرخره فرو رفتم توی افسردگی
پاهام روی زمینه اما من روی زمین نیستم
بی خوابی شبانه آزارم میده
دلم به هیچ کسی و هیچ جایی خوش نیست
پشتم به هیچ کسی گرم نیست
انگار یکی منو از بالا پرتاب کرده پایین
معلقم ، توی زمان و مکان
من کجام این روزها؟
ای عرش کبریایی چیه پس تو سرت ؟
کی با ما راه میایی جون ِ مادرت؟
۴ نظر:
سلام
اميدوارم هرچه زودتر پات به زمين سفت برسه و احساس خوب پبات رو تجربه كني.
يه همكلاسي
منظورم ثبات بود.ببخش.
يس وهابي
عرش کبریایی رو بیخیال چون هیچ وقت باهات راه نمیاد .
یه مدت بعد درست میشی .
بهد دوباره افسرده میشی .
بعد دوباره درست میشی .
کلا زیاد خودتو ناراحت نکن !
به یس وهابی
ممنونم ازت منم امیدوارم
به مریم
تو که پاک منو نا امید کردی فکر میکردم اینطوریا هم نیست
ارسال یک نظر