باید اعتراف کنم که در مورد من به هدفشون رسیدن
نوشتن توی وبلاگی که فیلتر شده
مثل آواز خوندن توی یه قبرستون سوت و کور
که حتی اگه مرده ها صدا تو بشنون
دستی ندارن که برات کف بزنن
پ. ن : من هنوز زنده ام و اگر اینجا آپ نمیشه دلیلش فقط و فقط روزمرگیه !
۳ نظر:
بنویس... حتی به خاطر زنده های بی رمقی که امیدشون خوندن متن هاته بعلاوه ی لبخند رضایتی از خوندن بک متن قشنگ... بنویس لطفن...
بنویس... به خاطر لبخند رضایتی که بر لب زنده های بی رمق مینشیند بعد از خواندن متن هایت... بنویس لطفن...
بنویس... به خاطر لبخند رضایتی که بر لب زنده های بی رمق مینشیند بعد از خواندن متن هایت... بنویس لطفن...
ارسال یک نظر